“ทีมนี้สีน้ำเงิน” : สีเสื้อกับความเชื่อในเกมฟุตบอล

'

มนุษย์กับความเชื่อเป็นสิ่งที่อยู่ควบคู่กันมานานนับพันปี และถึงแม้เทคโนโลยีจะก้าวไกลไปมากแค่ไหน แต่มนุษย์ก็ยังคงมีความเชื่อที่ดูไร้เหตุผลหรือในสิ่งที่ยากจะพิสูจน์ด้วยหลักวิทยาศาสตร์ได้ จึงไม่เป็นที่สงสัยว่า ใน(เกือบ)ทุกๆย่างก้าวของชีวิต ใน(เกือบ)ทุกๆอิริยาบถของกิจวัตรประจำวัน  ในหลายๆกาละและเทศะของกิจกรรมมนุษย์เรา  และในทุกๆวัฒนธรรมจึงจะมักจะมีกลิ่นอายหรืออิทธิพลของความเชื่ออยู่ไม่น้อย

เช่นเดียวกับในวงการกีฬาฟุตบอล  ด้วยเหตุว่า ชัยชนะเป็นสิ่งที่หอมหวลและพึงปรารถนาของทุกๆทีม และด้วยเหตุว่าฝีเท้าและความสามารถที่เหนือกว่าไม่ได้เป็นหลักประกันความมีชัยที่แน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์เสมอไป  แต่ต้องอาศัยดวงและโชคให้ช่วยบ้าง  ดังนั้น มนุษย์เราจึงเพียงพยายามในแต่ละหนทางที่เพื่อเป็นหลักประกันว่า อย่างน้อยที่สุดจะไม่พ่ายแพ้ และอย่างมากที่สุดคือชัยชนะ หนึ่งในนั้นก็คือการถือเคล็ดถือโชคในเรื่องสีเสื้อ
 

บราซิลเป็นทีมแรกๆในโลกลูกหนังที่ถือเคล็ดมีความเชื่อในเรื่องดวงของสีเสื้ออย่างชัดเจน การเป็นเจ้าภาพฟุตบอลโลกครั้งแรกในปี 1950 นั้น บราซิลมุ่งหวังและมั่นใจอย่างสุดๆว่าจะคว้าแชมป์โลกครั้งแรกในประวัติศาสตร์แบบแบเบอร์  แต่สุดท้ายบราซิลก็ผิดพลาดแล้วผิดหวังไปทั้งประเทศ    กลายเป็นจุดเปลี่ยนที่สำคัญสำหรับสีเสื้อของทีมชาติบราซิล

ผลแห่งความพ่ายแพ้ครั้งนั้น ทำให้เสื้อสีขาวที่ทีมชาติบราซิลสวมใส่กลายเป็นสีแห่งโชคร้าย เพราะนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา บราซิลได้เปลี่ยนสีเสื้อมาเป็นสีเหลืองที่กลายเป็นเอกลักษณ์ของบราซิลจนถึงปัจจุบันนี้  กลายเป็นเสื้อสีเหลืองที่ศักดิ์สิทธิที่สุดในโลกลูกหนังก็ว่าได้ 

ไม่มีอุปสรรค์ใดกีดขวางความเป็นพ่อ

. 

ด้วยเหตุว่าไม่มีกฏหมายมาตราใด หรือกฏธรรมชาติข้อไหน ที่จะบัญญัติห้ามความรักในตัวมนุษย์ได้  และยิ่งจะไม่มีข้อห้ามใดที่กีดกันไม่ให้ผู้ชายคนหนึ่งเป็น "พ่อ" ได้ โดยเฉพาะผู้ชายที่ไม่มีแขนไม่มีขาอย่างนิคคนนี้

ถึงแม้ว่าจะไม่มีขาไม่มีแขนที่สมบูรณ์เหมือนผู้ชายคนอื่นๆในโลกหล้า แต่นิคก็เป็นผู้ชายคนหนึ่งที่มีหัวใจและความรักไม่แพ้ใครในโลกนี้ ไม่ว่าจะใช้มาตรใดมาวัดก็ตาม

 

ใครๆก็เป็นพ่อให้กำเนิดชีวิตหนึ่งได้ แต่ต้องเป็นคนที่พิเศษจริงๆ จึงจะเป็นพ่อที่ดีที่เลี้ยงลูกให้เติบใหญ่ได้

เพียงเท่านี้ ชีวิตก็มีความหมายแล้ว

ความเป็นพ่อ

.

นักวิชาการ Victor Parachin เคยเขียนไว้ว่า

                    When a father becomes successful or not,

                    he is still a "great" man to his child and bigger

                    and better than anyone else. For a child a father

                    is a combination of hero, guide, mentor, protector,

                    teacher and friend.

อดีตประธานาธิบีดริชาร์ด นิสันเคยพูดถึงพ่อซึ่งล้มเหลวในชีวิตว่า "พ่อก็คือพ่อ"

ไม่ว่าพ่อจะทำผิดหรือเป็นคนเลวในสายตาของสังคมสักแค่ไหน แต่ผู้ชายคนนี้ก็คือพ่อของเณรไปทั้งชีวิต Once a father, always a father

ความหมายคือ ไม่ว่าพ่อจะล้มเหลวหรือประสบความสำเร็จอย่างไร  ความเป็นพ่อไม่ได้หายไปไหน

"พ่อ" ก็ยังคงเป็น "พ่อ" ของลูกเสมอ และเป็นพ่อที่ดีขึ้นกว่าเดิม  พ่อเป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่ผสมรวมกัน 

เป็นทั้งฮีโร่ ไกด์  ผู้ฝึกสอน  ผู้ปกป้อง ครูและเพื่อน

Once a father, always a father นั่นคือเมื่อเป็นพ่อแล้วก็เป็นพ่อไปทั้งชีวิต

.

สอนลูกแบบ พ่ออินทรีย์

.

ในหัวอกของความเป็นพ่อ เหอ หลี่เซิงย่อมมีเหตุผลมากเกินพอที่จะตอบโลกว่า ทำไมจึงต้องฝึกลูกชายใน “ทางหนัก” ฝึกให้ลูกรู้จักความลำบากยากเข็ญตั้งแต่วัยต้นๆของชีวิต มากเสียจนคนอื่นๆทนไม่ได้หรือรับไม่ได้

เพราะลูกชายคลอดก่อนกำหนด ไม่แข็งแรงและมีโอกาสที่จะมีชีวิตรอดได้น้อยหรือยากที่จะมีชีวิตได้ปกติเหมือนเด็กคนอื่นๆ เหอ หลี่เซิงจึงไม่จำเป็นต้องค้นหาเหตุผลหรือแรงจูงใจใดๆอีกแล้ว นอกเหนือจากสิ่งสำคัญที่สุดก็คือ จะทำอย่างไรให้เหอ ยี่เต๋อ หรือตั๋วตั๋วมีชีวิตรอดให้ได้และต้องแกร่งกว่าเด็กคนอื่นๆ 

สอนลูกให้โบยบินอย่างพญาอินทรีย์

สิ่งที่ลูกๆปรารถนาอยากได้จากพ่อมากที่สุด

.

สิ่งที่ลูกๆปรารถนาอยากได้จากพ่อมากที่สุด.....

ก็คือให้รักแม่ของลูกมากๆ ...ก็พอแล้ว

.