เข้าคิว




"คิว" เป็นคำสั้นๆ ที่เกี่ยวข้องกับคนทุกสีผิว
ทุกฐานะและทุกวัย

   


เรียกได้ว่าการเข้าคิวเป็นวัฒนธรรม
หนึ่งของมนุษย์เราทุกเชื้อชาติทุกเผ่าพันธ์

ไม่ว่าจะเป็นแขกคิว

 

จีนคิว

แอฟริกันคิว



ฝรั่งคิว

หรือไทยคิว

ไม่ว่าจะยากดี

หรือมีจน

ไม่ว่าจะเข้าคิวรอซื้อมือถือยอดฮิต

เข้าชมคอนเสิร์ต

หรือเพื่อรอรับอาหารประทังชีวิต



บางครั้งอาจจะอยู่ในร่ม


หรือกลางแจ้ง


ไม่ว่าจะเป็นบัณฑิตน้อย


บัณฑิตใหญ่

หรือไม่ใช่บัณฑิต

ไม่ว่าจะเป็นวัยละอ่อน

หรือผู้สูงวัยอุ๊ย

ไม่ว่าจะเป็นคิวรถที่ยาวเหยียด

หรือคิวฝูงชนที่ยาวเป็นโยชน์

มนุษย์ไม่สามารถหลีกห่างหรือหลีกเลี่ยงการเข้าคิวได้



มนุษย์อาจจะสามารถจัดวางสิ่ง
ไม่มีชีวิตให้เป็นคิวเป็นระเบียบได้

บางครั้งจำเป็นต้องกำหนด
กฏเกณฑ์การเข้าคิวสำหรับ
มนุษย์ด้วยกันเพื่อป้องกันการ "แตกคิว"

แต่การเข้าคิวในบางครั้งก็ดู
เหมือนเป็นสิ่งที่ไม่น่าเป็นไปได้

บางครั้ง การเข้าคิวก็นำมา
ซึ่งความสมหวังกับสิ่งที่รอคอย


แต่บางครั้ง การเข้าคิวก็ไม่ได้เป็น
หลักประกันแห่งความสมหวังเสมอไป


หลายสิ่งหลายอย่างก็อาจจะเกิดขึ้นได้และ
ยากจะจินตนาการได้




ทางหนึ่ง, โลกจะวุ่นวายจนทายไม่ถูกแน่หาก
วันหนึ่ง คณาตูบานุตูบต้องถึงกับเข้าคิวรอ"ฉี่"



หรือว่าโลกอาจจะดูเป็นระเบียบมากขึ้น หากเหล่าสิงสาลาสัตว์
ต่างยอมเข้าคิวใช้ห้องน้ำกลางแจ้งอย่างอดทนและเรียบร้อย








 


ยืนสองขามองฟ้าใช่ท้าฟ้า เดินก้มหน้ามองต่ำใช่อายดิน




ยืนสองขามองฟ้าใช่ท้าฟ้า

  

เดินก้มหน้ามองต่ำใช่อายดิน



ความงามของสตรีสะพรั่งที่สุดเมื่อถึงวัย.......

.



    ทั้งดอกไม้และผลไม้ ล้วนมีจุดที่เรียกว่า "สุกงอม" ให้กลิ่นหอมให้ความหวาน อย่างเต็มที่         
    ไม่ใช่ด้วยเหตุการปรุงแต่ง แต่เป็นด้วยเหตุธรรมชาติ
    เหมือนเช่นดอกซากุระที่จะเบ่งบานเต็มที่ในช่วงปลายเดือนมีนาคม
    เหมือนเช่นใบไม้ที่จะขับความงามหลากสีในช่วงฤดูใบไม้ร่วง        
    งานวิจัยชิ้นหนึ่งของอังกฤษระบุว่า ผู้หญิงจะสวยงามเปล่งปลั่งที่สุด ณ วัยอายุ 31 ปี เป็นวัยที่เรียกว่า ต่อมความงามทำงานเต็มที่ที่สุด    





ด้วยวัย 31 ปี ลูเซียน่า ลีออนกลายเป็น ส.ส.
ที่อายุน้อยที่สุดของเปรูและได้รับการโหวตให้
เป็นนักการเมืองหญิงที่ดูดีมีเสน่ห์มากที่สุดในโลก

 
 


ในวัย 36 เปเนโลเป ครุซเป็นดาราหญิงสแปนิช
ที่ได้รับการโหวตให้เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุด





ควีนราเนียแห่งจอร์แดน ในวัย
40 พรรษาที่สวยสง่าเป็นที่สุด



สมเด็จควีนเอลิซาเบซที่สองที่ยังพระสิริโฉม
งดงามอยู่เสมอแม้ในวัย 84 พรรษา





    เพราะฉะนั้น ผู้หญิงในช่วงปลาย 20 และต้น 30 จึงเปล่งประกายความงามมากยิ่งกว่าวัยรุ่นวัยทีน

    ความงามที่ไม่ได้รวมเพียงแค่โฉมหน้า แต่ยังรวมถึงบุคคลิกลักษณะด้วย

    เป็นความงามที่ก่อร่างสร้างสมจากภายในแล้วสะท้อนออกสู่ภายนอก

    งามหนึ่งคือความมั่นใจในตัวเอง เป็นสาวมั่นจริงๆ

    งามหนึ่งไม่ใช่สวยแต่หน้า แต่คือการดูดีมี good looks

    อีกงามหนึ่งคือมี stylish มีสไตล์ที่เป็นของตัวเอง เข้ากับตัวเอง

    มีผู้หญิงจำนวนมากที่สามารถรักษาความงามของตัวเองให้ยั่งยืนแม้กระทั่งเลยวัย60 แล้วก็ตาม

    เป็นความงามภายในที่สามารถเห็นได้ด้วยตาเปล่า



 

 
 


ถึงจะสองขา แต่หมาก็ใจสู้

.

            เล่ากันว่า
            ชาวนาคนหนึ่งกำลังติดป้ายบอกขายลูกสุนัขสี่ตัวหน้าฟาร์มของเขา
            ชั่วขณะหนึ่ง มีเด็กชายตัวน้อยเดินเข้ามาด้วยความสนใจ "ลุงครับ ผมอยากได้หมาสักตัวหนึ่งครับ"
            "หมาพวกนี้ราคาหลายตังค์นะหนู เพราะมันมาจากแม่พันธ์ที่ดี" ลุงชาวนาตอบกลับไป ราวกับไม่คิดว่า เด็กน้อยคนนี้มีเงินจะซื้อจริงๆ
            เด็กน้อยพยายามล้วงลึกจนถึงก้นกระเป๋ากางเกง "เจอแล้ว" เด็กน้อยดีใจ พร้อมทั้งโชว์เงินให้ลุงชาวนาดู  "หนูมีเพียงแค่หนึ่งเหรียญ ไม่รู้ว่าจะพอซื้อหมาของลุงได้สักตัวไหมครับ"





ลูกหมาน้อยที่เกิดมาเพียงแค่สองขาหลัง

 
             "ได้สิจ๊ะหนู" ว่าแล้ว ลุงชาวนาก็เป่าปากให้ลูกหมาทั้งสี่ตัววิ่งออกมา
             "ตัวนี้ชื่อดอลลี่จ๊ะ" พร้อมๆกับมีลูกหมาอ่อนๆวิ่งตามกันออกมาทีละตัว เด็กน้อยดีใจ เพราะกำลังจะมีเพื่อนเล่นคนใหม่แล้ว แต่สายตาก็ไปสะดุดกับลูกหมาตัวสุดท้าย ที่พยายามตะเกียกตะกายวิ่งตามออกมา
            "หนูอยากได้ตัวนี้ครับ" เด็กน้อยชี้ไปยังหมาตัวสุดท้ายที่ผิดปกติบางอย่าง
            ลุงชาวนาค่อยๆ ย่อเข่าลงใกล้ๆกับหนูน้อยพร้อมกับบอกความจริงว่าลูกหมาตัวนี้เกิดมาไม่มีขาหน้าทั้งสองขา และแนะนำว่า "เจ้าหนู อย่าเอาตัวนี้เลย เพราะมันจะไม่มีวันวิ่งเล่นและเป็นเพื่อนของหนูได้เลย" 
            ทันทีทันใดนั้น หนูน้อยก็ค่อยๆ เขยิบขากางเกงขายาวข้างขวาให้ลุงชาวนาเห็นความจริงอย่างหนึ่ง ขาขวาของหนูน้อยมีโครงเหล็กประกบทั้งสองข้าง
             "ลุงครับ หนูเองก็ไม่สามารถวิ่งหรือเดินได้อย่างคล่องแคล่ว เจ้าลูกหมาตัวนั้นคงต้องการใครสักคนหนึ่งที่เข้าใจมันนะครับลุง"
             น้ำตาของลุงชาวนาค่อยๆไหลออกมาสายเล็กๆ อย่างไม่รู้ตัว แล้วค่อยๆยื่นลูกหมาพิการตัวนั้นให้เด็กน้อย ประหนึ่งว่า อาลัยที่ต้องสูญเสียลูกหมาไป
              "เท่าไหร่ครับลุง" เด็กน้อยร้องถาม
              "ลุงไม่คิดตังค์หนูนะ" ลุงชาวนาตอบกลับโดยไม่ลังเล เพราะสะเทือนใจในความรักที่หนูน้อยมีให้กับลูกหมาน้อย
               อย่าถามราคาของความรัก เพราะความรักซื้อกันไม่ได้จริงๆ




ถึงเราจะขาดสองขาหน้า แต่เราก็ไม่ได้
ขาดเพื่อน เพราะเรามีอะไรเหมือนกัน

เพราะไม่มีขาเทียม จึงต้องปรับตัวให้เกิด
ความสมดุลย์ของร่างกายจนดูไม่ต่างจากจิงโจ้



ยืนสูงด้วยสองขาให้ฟ้าเห็น




ถึงก้มหน้าก็ไม่อายพสุดิน



เพียงความรักความเข้าใจ

ก็เป็นพลังอย่างมหาศาล



ผูกพันตามไปทั่ว





เดินตามไปทุกแห่งหน



ถึงแม้จะดูเหมือนเป็นตัวตลก 



แต่ตูบก็สร้างความบันเทิงให้กับคนได้




ทำให้คนหัวเราะมีความสุขได้



ทำให้คนขำได้




ถึงจะไม่สมประกอบ แต่ตูบก็เป็น "คนดี" ของสังคมได้



ถึงแม้จะมีชีวิตที่ลำบาก แต่ตูบก็ไม่คิดโทษกรรมลิขิต




และไม่ต้องเป็นภาระของคนอื่นๆตลอดเวลา



 หมาเดินสองขาเป็นเรื่องแปลก แล้วถ้า มนุษย์เราเดินสี่ขาจะเป็นอย่างไร  

 แต่นอนชี้สี่ขาก็น่าจะทำให้โลกสวยขึ้นนะครับ 

.