เข้าคิว




"คิว" เป็นคำสั้นๆ ที่เกี่ยวข้องกับคนทุกสีผิว
ทุกฐานะและทุกวัย

   


เรียกได้ว่าการเข้าคิวเป็นวัฒนธรรม
หนึ่งของมนุษย์เราทุกเชื้อชาติทุกเผ่าพันธ์

ไม่ว่าจะเป็นแขกคิว

 

จีนคิว

แอฟริกันคิว



ฝรั่งคิว

หรือไทยคิว

ไม่ว่าจะยากดี

หรือมีจน

ไม่ว่าจะเข้าคิวรอซื้อมือถือยอดฮิต

เข้าชมคอนเสิร์ต

หรือเพื่อรอรับอาหารประทังชีวิต



บางครั้งอาจจะอยู่ในร่ม


หรือกลางแจ้ง


ไม่ว่าจะเป็นบัณฑิตน้อย


บัณฑิตใหญ่

หรือไม่ใช่บัณฑิต

ไม่ว่าจะเป็นวัยละอ่อน

หรือผู้สูงวัยอุ๊ย

ไม่ว่าจะเป็นคิวรถที่ยาวเหยียด

หรือคิวฝูงชนที่ยาวเป็นโยชน์

มนุษย์ไม่สามารถหลีกห่างหรือหลีกเลี่ยงการเข้าคิวได้



มนุษย์อาจจะสามารถจัดวางสิ่ง
ไม่มีชีวิตให้เป็นคิวเป็นระเบียบได้

บางครั้งจำเป็นต้องกำหนด
กฏเกณฑ์การเข้าคิวสำหรับ
มนุษย์ด้วยกันเพื่อป้องกันการ "แตกคิว"

แต่การเข้าคิวในบางครั้งก็ดู
เหมือนเป็นสิ่งที่ไม่น่าเป็นไปได้

บางครั้ง การเข้าคิวก็นำมา
ซึ่งความสมหวังกับสิ่งที่รอคอย


แต่บางครั้ง การเข้าคิวก็ไม่ได้เป็น
หลักประกันแห่งความสมหวังเสมอไป


หลายสิ่งหลายอย่างก็อาจจะเกิดขึ้นได้และ
ยากจะจินตนาการได้




ทางหนึ่ง, โลกจะวุ่นวายจนทายไม่ถูกแน่หาก
วันหนึ่ง คณาตูบานุตูบต้องถึงกับเข้าคิวรอ"ฉี่"



หรือว่าโลกอาจจะดูเป็นระเบียบมากขึ้น หากเหล่าสิงสาลาสัตว์
ต่างยอมเข้าคิวใช้ห้องน้ำกลางแจ้งอย่างอดทนและเรียบร้อย